ผิวกายของพระพุทธเจ้าผ่องใสยิ่งใน ๒ เวลา

เมื่อปุกกุสะมัลลบุตรหลีกไปแล้ว  พระอานนท์แถระได้นำผ้าสิงคิวรรณทั้ง ๒ ผืน เข้าถวายพระผู้มีพระภาค ทรงนุ่งผืนหนึ่ง  ห่มผืนหนึ่ง  ผ้าสิงคิวรรณสีดุจถ่านไฟที่ปราศจากเปลวงาม  เมื่อพระเถระเจ้านำเข้าถวายปกคลุมพระกายเป็นพุทธบริโภคทั้งคู่  ในทันใดนั้น  ผิดกายของพระผู้มีพระภาค  ก็งามบริสุทธิ์ผุดผ่องยิ่งนัก

พระอานนท์ได้กราบทูลสรรเสริญ  ความอัศจรรย์ของพระฉวีวรรณงามผ่องใส  สมกับคู่ผ้าสิงคิวรรณที่ปกคลุมพระกายยิ่งนัก

"จริงดังอานนท์สรรเสริญ"  พระผู้มีพระภาคทรงรับสั่ง  "กายของตถาคตย่อมงามบริสุทธิ์ผิวผุดผ่องยิ่งใน ๒ เวลา  คือ  เวลาราตรีที่จะตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ๑  และเวลาราตรีที่จะปรินิพพาน ๑   อานนท์  เวลานี้กายของตถาคตงามบริสุทธิ์ยิ่งนัก"

"อานนท์  ในยามที่สุดแห่งราตรีวันนี้แหละ  ตถาคตจะปรินิพพาน  ณ  ระหว่างไม้สาละทั้งคู่ ณ สาลวัน
แห่งมัลลกษัตริย์  ใกล้เมืองกุสินารา  อานนท์เรามาไปพร้อมกันยังแม่น้ำกกุธานที"  พระอานนท์รับพระบัญชามาแจ้งให้พระสงฆ์ทราบทั่วกัน

ลำดับนั้น  พระผู้มีพระภาคเจ้าก็เสด็จไปโดยมรรคานั้น  จนถึงแม่น้ำกกุธานทีเสด็จลงเสวยและสนานสำราญพระกายตามอัธยาศัยแล้ว  เสด็จขึ้นมาประทับยังร่มไม้  รับสั่งให้พระจุนท์เถระลาดสังฆาฏิถวาย ด้วยขณะนั้น  พระอานนท์กำลังบิดผ้าชุบสรงอยู่  แล้วสมเด็จพระบรมครูก็เสด็จบรรทมระงับความลำบากกายที่ตรากตรำมาในระยะทาง

...............................